ΧΟΡΕΥΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΝΑΟΥΣΑΣ ΠΑΡΟΥ
Το 1988 ιδρύθηκε ο Χορευτικός Όμιλος Νάουσας στην Πάρο με σκοπό να διατηρήσει και να διαδώσει τους παραδοσιακούς χορούς, τη μουσική και τη λαογραφία του τόπου. Σκοπός του επίσης είναι η γνωριμία και η δημιουργία σχέσεων φιλίας με τους κατοίκους άλλων περιοχών της Ελλάδας και του εξωτερικού, που έχουν παρόμοια ενδιαφέροντα και δραστηριότητες. Διοικείται από επταμελές συμβούλιο που εκλέγεται ανά δύο έτη.
Ο Όμιλος είναι μέλος του Διεθνούς Συμβουλίου Χορού (Conseil International de la Danse) της UNESCO. Έχει συμμετάσχει και διακριθεί σε πολλά φεστιβάλ και διοργανώσεις στην Ελλάδα, (Αθήνα, Ξάνθη, Χίος, Νάξος, Ίος, Θεσσαλονίκη, Λευκάδα, Κάρπαθος, Σκιάθος, Τρίκαλα, Βόλος, Νάουσα Ημαθίας, Σέρρες, Κιλκίς, Θάσος, Άργος, Κουφονήσια, Άνδρος, Σαντορίνη, Πρεβέζα, Κρήτη, Καρδίτσα, Κέρκυρα), στην Κύπρο και στο εξωτερικό (Πορτογαλία, Ολλανδία, Αυστρία, Δανία, Αίγυπτος, Βουλγαρία, Γερμανία, Γαλλία, Μάλτα, Τυνησία, Ιταλία, Τουρκία, Ουγγαρία, Φινλανδία). Το 1989 κέρδισε το 3ο Διεθνές Βραβείο στις Θρακικές Λαογραφικές Γιορτές Ξάνθης, ενώ το 1995 εκπροσώπησε επίσημα την Ελλάδα σε σειρά εκδηλώσεων που οργανώθηκαν στη Βόννη και σε άλλες πόλεις της Γερμανίας από την εκεί Ελληνική Πρεσβεία.
Έχει μεταξύ άλλων διοργανώσει: – δύο σεμινάρια σε συνεργασία με την Ε.Ε. (Διδασκαλίας ελληνικών παραδοσιακών χορών – 1994, «Οι λύρες της Ελλάδας και οι χοροί τους» – 1996), – το Α΄ Πανκυκλαδικό Φεστιβάλ Μουσικοχορευτικών Συγκροτημάτων («Οι Κυκλάδες στον κύκλο της παράδοσης, της μουσικής και του χορού» – 1998), – το «Αφιέρωμα στη νυφιάτικη φορεσιά» σε συνεργασία με το θέατρο «Δόρα Στράτου» (2000) – το ΠΑΝΟΡΑΜΑ Συγκροτημάτων Παραδοσιακών Χορών Πάρου – Αντιπάρου (2003). Επίσης, έχει εκδώσει τα βιβλία «Ρίζες και Διαδρομή» (1994) για τους παραδοσιακούς χορούς της Πάρου και «Παίζουμε ένα παιχνίδι;» (1998) με παιχνίδια του τόπου μας.
Παράλληλα, εφαρμόζοντας σταθερά ένα πρόγραμμα πολιτιστικών ανταλλαγών, έχει φιλοξενήσει και παρουσιάσει στην Πάρο 35 μέχρι σήμερα συγκροτήματα παραδοσιακών χορών από διάφορες περιοχές της Ελλάδας (Κιλκίς, Σέρρες, Θεσσαλονίκη, Πήλιο, Τρίκαλα, Χίο, Μύκονο, Νάξο, Κάρπαθο, Κρήτη, Τρίπολη, Κέρκυρα κ.α.), την Κύπρο («Ομόνοια» Αραδίππου Λάρνακας – 2001) και το εξωτερικό (“Ζvanche” Σούμεν Βουλγαρίας – 1995, “Citta di Palagianello” Τάραντα Ιταλίας – 2001, Χορ. Ομάδα Πανεπιστημίου Dokuz Eylul Σμύρνης Τουρκίας – 2002, «Η Παρέα» Βιέννης Αυστρίας – 2005).
Επίσης, έχει εμφανιστεί σε τηλεοπτικές εκπομπές παραδοσιακού και ψυχαγωγικού χαρακτήρα σε κρατικούς και ιδιωτικούς τηλεοπτικούς σταθμούς (ΕΤ-1, ΝΕΤ, Antenna, Mega, Alpha, Star, TV Μακεδονία ).
Διαθέτει ιματιοθήκη με 100 και πλέον παραδοσιακές ενδυμασίες της Πάρου (ακριβή αντίγραφα της φορεσιάς του 16ου αιώνα), της Κρήτης, Κεφαλονιάς, Καλύμνου, Κυθήρων, Αλεξάνδρειας Ημαθίας, Σκιάθου, Αϊβαλίου Μ. Ασίας, Νάξου και Σάμου .